کاش به جای تو بودم

چند اتفاق ساده وچند مدرک مستند به دستم رسید که با کنار هم چیدنشون فقط یه نتیجه حاصل می شد.یه چیزی مثل دو دو تا چهار تا.و حاصل این استنتاج محکومیت «آقای منطقی» بود.اثبات هیچ چیز لازم نبود.بیچاره «آقای منطقی» چیزی برای گفتن نداشت.حتی توقع نداشت که محکومش نکنم.تازه خودش هم یه کم کمکم کرد که راحت تر محکومش کنم!نظر خودش هم عین نظر من بود و در کمال استیصال می گفت:از این جریانات هیچ کس هیچ نتیجه ای به جز این که تو گرفتی نمی گیره حتی خود من! 

دلم براش سوخت و تصمیم گرفتم ببخشمش. 

باورش نمی شد که دارم می بخشمش.میگفت اگه من جای تو بودم نمی بخشیدم. 

ولی من بخشیدم. 

آخه من خیلی بزرگوارم 

خیلی کارم درسته 

خیلی خوبم 

یه تیکه جواهرم 

راستی یادم رفت خودمو معرفی کنم 

ارادتمند شما 

«آقای منطقی»