ازدحام فاصله ها

دارد دلــــــــم بدون صــــــدا درد می کشد

این خانه در غیاب شـــــما درد می کشـــد

اشک خدا تمام که شد بغض من شکست

یعنی کسی به جای خــدا درد می کشـــد

دندان کرم خــورده ی خـــود را کشیده اید

دندان کنـــــده باز چــــــرا درد می کشـــد

تنــــها ترین جــــزیره ی دریای بی نشــان

از ازدحـــام فاصــــله ها درد می کشـــــد

شاعر ننال از این که نفس ابر می شـــود

اینجا نفس به لطف هـــــوا درد می کشد

در انتــظار معجزه آب از ســــــرم گذشت

موســــایتان بدون عصـــــا درد می کشد

وقتی شـــما به فــــکر مــــداوام نیستید

فرقی نمی کند که کـــــجا درد می کشد

(نوید دانایی هوشیار)