شاهرخ

یه ترانه از شاهرخ ، مال خیلی وقت پیش تر ها ، توی ذهنم تکرار میشد.

دلم خواست یه قسمتاییش رو بنویسم. نمی دونستم کجا . آخرش اینجا نوشتم.

سخته سخته

گذشتن از تو سخته مثل گذشتن از کوه

برای من که دارم یه کوله بار اندوه

من عابری غریبم تنم پر از غباره

تا مرز بی نهایت شبم ادامه داره

تنم اجاق سرده تو اخرین شراره

برو بذار بمیرم گرمم نکن دوباره

گذشتن از تو برام سخته ولی گذشتم

همیشه تنها موندن همینه سرنوشتم

برای من که خستم تو مثل خواب نازی

میشد برام با دستات یه آلونک بسازی

...

میشد با من بمونی بمونی تا همیشه

اما یه سایه آنی از ما جدا نمیشه

این سایه سرنوشته که راهمونو بسته

وداع تلخ ما رو به انتظار نشسته

برام گذشتن از تو پرواز برگه تا خاک

مرثیه ی عشقه این آواز تلخ غمناک

گذشتن از تو برام سخته ولی گذشتم

همیشه تنها موندن همینه سرنوشتم

بذار یه مرد عاشق هر چی داره ببازه

بره تو شهر قصه یه آلونک بسازه

همش رو نوشتم...