شعری زیبا

هی دست میکشم به تنت، غرق خواهشند
ناز تو و نیاز دلم در کشاکشند
خورشید از کدام طرف امشب آمده
عالی جناب رو به غریبان به نرمشند
گلدسته ایست دست تو و مسجدی لبت
اعضای من یکایکشان در پرستشند
تا دست میبرم که نوازش کنم ترا
موهای دم اسبی تو شیهه میکشند
امشب فقط دو گل به خدا فکر میکنند
لبهای در قنوت لبالب نیایشند
نت ها درون من همه خاموش و مرده اند
تنها درون تو ملودی ها به رامشند
وقتی ترانه  میشوم این دستهای شوق
در چنگ گیسوان تو غرق نوازشند
ای صاحب سیاه ترین چشم روزگار
مژگان تو صفوف مخوف یک ارتشند
از بس علاقمند به قتلند چشمهات
در شهر نسل عاشقها رو به کاهشند
اما تو مهربان تر از آنی که شایعه ست
شلاق چشم های تو عین نوازشند
وقتی که نی لبک بزنم چشم های تو
چون بره ای کنار شبان بی غل و غشند
لبهای تو حلاوت گرمی که در بهشت
حتی بلند مرتبه ها هم نمی چشند
فردا است عشق بازی ما منتشر شود
امشب کلاغ های زمین در گزارشند
فردا دو سایه روی سن چشمهای شهر  
زیبا ترین معاشقه را در نمایشند 
 

(( رضا سلیمانی ))